Dag 15: Zuidelijkste provincie van Laos: Champasak en de watervallen.

Bestemming: uiterste zuiden van Laos tot grens aan Cambodja.

Een goede 120 km ten zuiden van onze lodge liggen de schitterende Khone Papheng watervallen. Het doel van vandaag, op nauwelijks 5 km van de grens met Cambodja. Op zo'n honderd kilometer van Paxe bereikt de Mekong zijn grootste breedte, op de meer dan 4.800 km lange tocht van de Tibetaanse hoogvlakte naar de Zuid-Chinese Zee. De rivier wordt hier zo'n 14 km breed en is bezaaid met eilandjes. Door de lokale bevolking wordt dit gebied 'Phan Don' genoemd wat '4000 eilanden' betekent.  De eilanden worden bewoond door boeren die zelfvoorzienend zijn door te vissen en hun eigen rijst en gewassen te verbouwen.

Traject van onze dag op en langs de Mekong.

De start van deze dag: 08:00 uur. We moeten om te beginnen van ons eiland af geraken. Vermits we hier zijn toegekomen in volledige duisternis, kunnen we nu voor echt zien waar we logeren.

Zicht op de Mekong vanop het terras van onze kamer/lodge.

We logeren op een eiland in de vorm van een uitgerekte amandel en is 8 km lang. Het ligt in een lus van de Mekong.

Zwembad van de lodge.

We worden met één van die rare machientjes over het strand gevoerd, tot aan het vlot. 

Met de kar naar de rivier.

Aan boord gaan van het vlot.

We leggen hetzelfde traject van gisteravond af, maar nu bij daglicht. Afstand van 3,5 km. In 30 minuten bereiken we Ban Mouang op het vasteland.

Schipper aan het roer en het stuur.

Traject op de Mekong van de lodge naar de oever in de buurt van Muang.

Met het vlot over de Mekong van de lodge naar de autobusparking. 

Onze autobus(je) staat klaar om ons naar de volgende boten te voeren. We rijden over de AH11, zou dat de Asian Highway zijn? Na 2 uur rijden door een nietszeggende gebied en na 110 km worden we aan de Mekong afgezet. Onze Laotiaanse gidse tracht onze namen uit te spreken. Aziaten hebben wel een probleem met de letters f en r, maar haar glimlach doet veel.

Laotiaanse gidse in Zuid-Laos.

Met een 'longtail' boot op de Mekong naar Don Khong

We varen met een typische longtail boot op de Mekong, richting naar het Khone eiland. Diep in het zuiden van Loas, voor de grens met Cambodja.

Met twee van deze longtail boten maken we een tocht over de Mekong.

Met bus en boot naar het Khone eiland.

Met de fiets of per tuk-tuk naar de Li Phi watervallen.

In Dondet kan men kiezen, fiets of tuktuk? Fietsen in Laos is nooit zonder hindernissen. Er worden er minder geleverd dan besteld, en de rijwielen zijn gegarandeerd te klein, want westerlingen zijn langer dan Laotianen. Ook al laat je de zadels in hoogte verstellen, het komt er toch op neer dat je knieën je kin raken als je fietst. In de tweede plaats onderschat je als westerling steevast de effecten van de warmte. Maar er ligt een uitstekend fietspad. We zullen dan maar wat fysieke arbeid bij 36° C leveren.

We fietsen op onze pygmeeënfietsen naar de Li Phi watervallen.

In het begin van de 20ste eeuw hebben de Fransen hier een spoorweg aangelegd. Deze doet nu dienst als fietspad.

Geen pretje om bij 36° C zich in het zweet te fietsen. maar de beloning is geweldig. De Li Phi watervallen op de Mekong donderen er met groot geruis omlaag.

Li Phi watervallen op de Mekong.

Dit is het gebied van 4000 eilanden waar de Mekong rivier zich opsplitst en daarna rondom een groot aantal weelderige eilanden kronkelt voor hij weer met een oorverdovend kabaal de rotsen ontmoet.

Li Phi watervallen op de Mekong.

De Mekong is hier een veertiental kilometers breed, en stroomt om enkele grotere en talloze kleinere eilanden heen, sommigen niet omvangrijker dan een voetbalveld. De rest bestaat uit zandbanken die na het regenseizoen droogvallen, en tijdens de moesson verdwijnen onder het wassende water.

Parcours van de fiets naar de Li Phi watervallen: 8 km heen/terug.

Met de fietsen en een tuktuk terug naar de Mekong oever. Nu een kortere oversteek naar het vasteland. Hier staat onze autobus ons op te wachten om naar de volgende watervallen, richting Khone Papheng te rijden.

Vissersdorpje Ban Nakasang.

Hier is het eindpunt van de boottocht over de Mekong van waaruit we naar de Khone Papheng watervallen nabij de grens met Cambodja verder rijden.

Mekongwatervallen - Khone Papheng watervallen.

Een paar kilometer voorbij ten zuiden van de archipel van de 4000 eilanden geeft de tot dan toe traag stromende Mekong een grandioze afscheidsvoorstelling met de krachtigste watervallen van Zuid-oost Azië. Onoverkomelijk voor schepen, stort de rivier zich over een breedte van enkele kilometers van soms 15 m hoge rotsen omlaag. Gebrul van de Mekong - noemt de plaatselijke bevolking het schuimende spektakel. Het is tevens de breedste waterval ter wereld.

Kong Papheng - gebrul van de Mekong, noemt de plaatselijke bevolking het schuimende spektakel.

Deze Khone Papheng watervallen vormen de natuurlijke grens met Cambodja.

Papheng watervallen.

Deze watervallen zijn een hoogtepunt bij het bezoek aan het zuiden van Laos. Opmerkelijk is dat er (nog) geen toeristen te bespeuren vallen. Is dit na de covid-19 periode of gebrek aan een degelijke toeristische infrastructuur? Na dit bezoek rijden we terug naar ons vertrekpunt: 137 km en 2 uren door een nietszeggende landschap. Niets te zien, of te beleven. Vlak, geen enkele gelegenheid om iets te consumeren of te verpozen. 

Het autobusje

Er is nog veel werk om toeristen te lokken. Als we toekomen aan de Mekong moeten we nog in het duister met het vlot naar onze lodge.

Terugrit van de Khone Papheng falls naar de lodge: 137 km

Aangekomen aan de aanlegplaats van het vlot naar de lodge.

Logies.

We logeren voor de 2de nacht in La Folie Boutique Lodge. Dat is tevens de laatste nacht op de rondreis vooraleer morgen via Thailand naar huis te vertrekken.