Naar de 'Imitatie van de hemel'.
Vandaag is het onze laatste dag van de rondreis door Laos. Er staat een lange verplaatsing naar huis op het programma. Na het laatste ontbijt in het leuke hotel vertrekken we van op het eiland Don Daeng, in de Mekong gelegen, waar we logeren. Het programma voorziet een bezoek aan Wat Phou. Het is om 08:30 uur en we vertrekken met onze bagage. Het is een hele organisatie om de valiezen en onszelf naar en op het vlot te krijgen.
We verlaten onze La Folie Lodge. |
Aan het zwembad van 'La Folie Lodge', om 08:15 uur. |
Met een tractor die ook gebruikt wordt op de velden, worden we naar de oever van de Mekong gereden. |
Met dit transportkarretje naar de oever van de Mekong. |
De unieke Wat Phu, of Wat Phou, of Vat Phu, what is it?
Vlakbij Don Daeng ligt één der mooiste antieke Khmertempels buiten Cambodja. Een bezoek aan Wat Phu, UNESCO werelderfgoed is volgens de reisgidsen, de kers op de taart van het verblijf in het zuiden van Laos. Wat Phu, of de 'Bergtempel', ligt aan de helling van de 1416 m hoge Phou Pasak/Kae berg. De tempel werd in 2001 door de Unesco uitgeroepen tot Werelderfgoed. Op de top steekt een machtige 60 m hoge rots in de wolken. De locatie is schitterend.
De 1416 m hoge Phou Pasak/Kae berg. |
Het noordelijke paleis, of het mannelijk paleis. |
In Laos is er geen enkele tempel die in de buurt komt qua bouwstijl. De tempel heeft een unieke Khmer bouwstijl. Al sinds de 5 de eeuw werd deze tempel gebruikt voor het aanbidden van goden. Met de bouw van de tempel werd er een imitatie gemaakt van de hemel, compleet met wegen, steen en andere tempels.
Het uitzicht van in de tempel over de omringende vlakte en de Mekong is ronduit schitterend. Wat Phou ligt ver van de toeristenstromen en is daarom veel minder bekend dan Angkor Wat in Siem Reap in Cambodja.
Zwetend de helling op.
Dat is de laatste opdracht van de Laos rondreis. Maar wie een overzicht wil van de plaats heeft geen keus. Een reeks moeilijke trappen leidt naar de tempel, gewijd aan de hindoegoedheid Shiva. De beklimming naar het heiligdom bij een temperatuur van 34° op de steile trap met scheve treden is van een zodanige lastigheid dat men zich afvraagt hoe, en met welke inspanning, dit gebouwd werd.
In het hart van de tempel prijkt er een grote boeddha. |
Er is nog een museum met tentoonstelling van de vondsten. Maar na de zware inspanning van de beklimming naar het heiligdom, is dit geschikt om te genieten van de verkoeling door de airco. Daarna nog om af te sluiten, de laatste Laotiaanse lunch in 'Residence Bassac' aan de oever van de Mekong.
Lunch aan de oever met uitzicht op de Mekong. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten